W niedziele 30 czerwca na Mszy św. o godz. 11.00 Ojciec dr Ryszard Bożek, poprzedni  prowincjał Ojców Redemptorystów w Polsce dokonał  poświęcenia obrazu Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Głosił również piękne kazanie o kulcie Matki Bożej Nieustającej Pomocy.  Ikona Maryi to wierna kopia wykonana przez ojca redemptorystę z Krakowa, Ojca Eugeniusza Karpiela, który jako jedyny w Zakonie Redemptorystów z upoważnienia generała zakonu jest odpowiedzialny za zgodność ikon z oryginałem. Obraz jest większy od tego obecnego i jest zaprojektowany już do przyszłego ołtarza.  

Kult ikony Matki Bożej Nieustającej Pomocy jest rozszerzamy w kościele przez Zgromadzenie Najświętszego Odkupiciela, czyli Ojców Redemptorystów. Wiąże się to z   przekazaniem ikony przez papieża Piusa IX w roku 1866 Zakonowi Redemptorystów. Ojciec św. powiedział wtedy słowa : „Zróbcie wszystko, by ten wizerunek Matki Bożej był znany i kochany”. Od tego czasu ten zakon szerzy cześć Maryi i jest to najbardziej rozpowszechniony obraz Maryi na całym świecie. Wiąże się to także z tym, że Redemptoryści to zakon misyjny, i gdziekolwiek udają się  ojcowie redemptoryści zabierają ze sobą ikonę Matki Bożej.

Oryginał tej pięknej ikony znajduje się w rzymskim kościele Najświętszego Odkupiciela i św Alfonsa Marii de Liguori – czyli w rzymskim kościele redemptorystów. Warto wiedzieć, że również za nowennę do Matki Bożej Nieustającej Pomocy, za jej krzewienie jest odpowiedzialny zakon redemptorystów.

W czasie kazania ojciec prowincjał zwrócił uwagę na to że my Polacy jesteśmy szczególnie narodem maryjnym A wyraża się to w licznych sanktuariach rozsianych po polskiej ziemi i w różnych wizerunkach , którym nadajemy różne tytuły, Matka Boża Pocieszenia, Bolesna, Słuchająca, Pośredniczka łask, a także Nieustająca Pomoc.  

Największe Sanktuarium Matki Bożej Nieustającej Pomocy znajduje się w Manili na Filipinach w każdą środę w nieustannej nowennie bierze udział 130 tyś wiernych.

Ojciec w kazaniu podkreślił że obraz Matki Bożej Nieustającej Pomocy to ikona, przybyła do Europy z Krety w XV wieku. Obraz należy do obrazów pasyjnych.  Matka Boża jest tu  nazwana Hodegetria czyli wskazująca – Maryja na lewej ręce trzyma Dzieciątko Jezu ale prawą ręką wskazuje na Jezusa,  że On jest dla nas Drogą, Prawdą i Życiem. W kazaniu  ojciec podkreślił że centralną postacią tego obrazu jest Matka Boża pełna dostojeństwa, której wzrok jest skierowany na patrzącego. Ma to uświadomić oglądającemu że oto staje on przed kimś niesłychanie ważnym przed Matką samego Boga i ma stanowić zaproszenie do osobistego dialogu z Maryją, co podkreślają szeroko otwarte oczy Bożej Matki.

Niech w tych oczach Matki Bożej każdy znajdzie pociechę, ukojenie i pomoc.

W niedzielę 19 maja miało miejsce wprowadzenie do naszej świątyni figury Świętego Michała Archanioła. Uroczystego wprowadzenia dokonał ksiądz Maksymilian Wójtowicz z Torunia ze Zgromadzenia Księży Michaelitów. W czasie Mszy świętej o godzinie 11.00 figura została poświęcona i została odprawiona nowenna do dziewięciu chórów anielskich . Święty Michała Archanioł jest przemożnym patronem w walce z mocami zła. Biblia podkreśla, że jest wodzem Wojska Niebieskiego.  Jego Figura została sprowadzona z Gargano we Włoszech, gdzie w XV wieku miało miejsce jego objawienie. 

W kazaniu ksiądz Maksymilian wyjaśnił skąd wzięła się modlitwa do Świętego Michała Archanioła, którą odmawiamy po każdej Mszy świętej. Przypomniał objawienie jakie miał Ojciec Święty Leon XIII  w roku 1884. Po odprawieniu Mszy świętej papież pozostał w kościele, aby odmówić modlitwę dziękczynienia przy ołtarzu. Pod koniec usłyszał dialog – rozmowę dwóch głosów, z których jeden był łagodny, a drugi ostry. Przypominało to trochę „targowanie” się Szatana z Bogiem zapisane w Księdze Hioba. Szatan przechwalał się , że choć Jezus powiedział, że bramy piekielne nie przemogą Kościoła, to on mógłby go zniszczyć, „gdyby tylko miał trochę czasu i mocy – w 75 do 100 lat”. Według ojca Domenico Pechenino, który zeznawał jako świadek tego wydarzenia, twarz papieża Leona, słyszącego ten dialog, wyrażała przerażenie i trwogę. W końcu jednak – wróciwszy do swoich zmysłów – lekko, ale zdecydowanie uderzył dłonią w blat  i wstał. Udał się do swojego prywatnego gabinetu.  

Jego asysta podążyła za nim z niepokojem i troską, szepcąc: „Ojcze Święty, czy dobrze się czujesz? Potrzebujesz czegoś?”. Odpowiedział: „Nie, nie”. Około pół godziny później wezwał sekretarza jednej z kongregacji i wręczając mu kartkę papieru, poprosił o rozesłanie jej treści do wszystkich biskupów ordynariuszy na całym świecie. 

Modlitwa ta została rozpowszechniona jako modlitwa do św. Michała Archanioła. Dwa lata później papież Leon XIII zadekretował, że będzie ona odmawiana na koniec Mszy św. w całym Kościele. 

Sto lat po tym, jak Leon XIII ułożył swoją modlitwę, Jan Paweł II poprosił wszystkich katolików, aby powrócili do tego błagania adresowanego do Księcia Aniołów. 

W 1984 r. – podczas międzynarodowego Roku Rodziny – przestrzegał, że los ludzkości jest w poważnym niebezpieczeństwie i wzywał ludzi Kościoła do odmawiania tej modlitwy codziennie, aby pokonać siły ciemności i zła na świecie.

W swoim rozważaniu po „Regina Coeli” w niedzielę, 24 kwietnia 1994 r. Jan Paweł II także przywołał modlitwę papieża Leona XII, mówiąc: „Niech ta modlitwa umacnia nas do walki duchowej, o której mowa w Liście do Efezjan: W końcu bądźcie mocni w Panu – siłą Jego potęgi (Ef 6, 10). A jest to ta sama walka, do której odnosi się Apokalipsa, przywołując przed nasze oczy obraz św. Michała Archanioła. Przed oczami papieża Leona XIII była zapewne właśnie ta scena, kiedy pod koniec XIX stulecia zapoczątkował specjalną modlitwę do św. Michała”.

Modlitwa do św. Michała Archanioła. 

Święty Michale Archaniele!
Wspomagaj nas w walce,
a przeciw niegodziwości i zasadzkom złego ducha
bądź naszą obroną.
Oby go Bóg pogromić raczył,
pokornie o to prosimy,
a Ty, Wodzu niebieskich zastępów,
Szatana i inne duchy złe,
które na zgubę dusz ludzkich po tym świecie krążą,
mocą Bożą strąć do piekła. Amen.

 

 

W niedziele 28 kwietnia siostry zakonne ze Zgromadzenia Sióstr Służebniczek, dały piękne świadectwo o charyzmacie swojego Zgromadzenia, o ich pracy i powołaniu. Przybliżyły również postać swojego założyciela  błogosławionego Edmunda Bojanowskiego i błogosławionej siostry Celestyny Faron.

 Edmund Bojanowski urodził się w Grabonogu 14 listopada 1814 r. w Grabonogu. W dzieciństwie został cudownie uzdrowiony za przyczyną Matki Bożej Świętogórskiej z sanktuarium z Gostynia. Otrzymał staranne wychowanie w katolickiej rodzinie. Ciężka choroba  i słabe zdrowie nie pozwoliły mu na realizacje powołania kapłańskiego, ani na ukończenie studiów we Wrocławiu i w Berlinie. Po kuracji zamieszkał w rodzinnej miejscowości. Chociaż wykazywał zainteresowania literackie, jego głównym charyzmatem okazała się praca społeczna i charytatywna. Zakładał czytelnie dla ludu, rozpowszechniając dobre czasopisma, by w ten sposób pomagać ubogiej młodzieży w zdobywaniu wykształcenia. Dał się poznać jako człowiek wielkiej wytrwałości i dobroci serca. Wielokrotnie był zapraszany do uczestnictwa w stowarzyszeniach niosących pomoc ubogim. Podczas epidemii cholery w 1849 r. poświęcił się służbie zarażonym. Będąc człowiekiem głęboko religijnym i praktykującym, na każdego człowieka patrzył przez pryzmat miłości do Boga. Mimo słabego zdrowia robił wszystko, by nieść pomoc zaniedbanemu ludowi wiejskiemu przez organizowanie ochronek dla dzieci i opieki nad chorymi, troszcząc się jednocześnie o podniesienie moralności dorosłych. Chociaż był człowiekiem świeckim, 3 maja 1850 r. założył zgromadzenie zakonne Sióstr Służebniczek Maryi Niepokalanej. Dla otoczenia był zawsze przykładem heroicznej wiary, prostoty, miłości i ufności w Bożą Opatrzność. Już za życia przez wielu ludzi uznawany był za człowieka świątobliwego. Doczesne życie zakończył 7 sierpnia 1871 r. na plebanii w Górce Duchownej.

Zgromadzenie zakonne, które założył  szybko się rozwijało w trzech zaborach, jednak granice, odmienność historii i duch regionów, oraz zbyt duża przestrzeń na której były rozrzucone siostry, to sprawiło że podzieliło się ono na cztery  gałęzie, Służebniczki Starowiejskie, Dębickie, Wielkopolskie i Śląskie.  

Siostry przybliżyły też postać błog. siostry Celestyny Faron, urodzonej w naszej diecezji w Zabrzeży w 1913 roku.  W wieku pięciu lat straciła matkę i wychowywała się u bezdzietnych krewnych zamieszkałych w Kamienicy. W 1930 r. wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Służebniczek Najświętszej Maryi Panny w Starej Wsi. Przyjęła imię zakonne Celestyna. Śluby wieczyste złożyła 15 września 1938 r. Dzięki zdobytym uprawnieniom pedagogicznym pracowała jako przedszkolanka w Brzozowie. Po wybuchu II wojny światowej kierowała domem zakonnym, prowadziła ochronkę i punkt pomocy potrzebującym. 19 lutego 1942 r. pod zarzutem działalności konspiracyjnej została aresztowana przez Gestapo i osadzona w więzieniach w Jaśle, a następnie w Tarnowie. 6 stycznia 1943 roku została przewieziona do niemieckiego obozu koncentracyjnego KL Auschwitz-Birkenau.  W obozie  otrzymała nr 27 989. Pracowała przy kopaniu rowów. Zachorowała na tyfus plamisty. Siostra Celestyna mimo cierpienia i bólu nigdy nie skarżyła się na swój los. Była pogodzona ze wszystkim, co ją spotkało. Przebywając w szpitalu modliła się intensywnie w różnych intencjach na nieodłącznym różańcu zrobionym z chleba.  Zmarła z wycieńczenia chorobą w Wielkanoc 9 kwietnia 1944 r. nad ranem .Swoje życie ofiarowała za kapłana, o takim samym nazwisku jak ona, który przed wojną pracując w Nowym Wiśniczu porzucił kapłaństwo. Ten ksiądz po wojnie nawrócił się i z powrotem powrócił w szeregi kapłańskie, oddając się gorliwie pracy duszpasterskiej.   

Siostra Celestyna Faron została beatyfikowana przez papieża Jana Pawła II w Warszawie 13 czerwca 1999 r. w grupie 108 polskich męczenników. Wspomnienie liturgiczne obchodzone jest 12 czerwca. 

      W niedziele 14 kwietnia została poświęcona i odsłonięta tablica upamiętniająca naszego rodaka  księdza Michała Smagacza-  Filipina. Poświęcenie miało miejsce w czasie Mszy św. o godz. 9.30 przez Ks. Krzysztofa Karę - Cor. 

    Ks. Michał urodził się w roku 1929. W 1948 wstąpił do Kongregacji Księży Filipinów. Był pierwszym kapłanem pochodzącym z naszej parafii. Święcenia kapłańskie przyjął w 1954 roku. Po święceniach krótki czas pracował w Bytowie koło Słupska, a całe życie kapłańskie przepracował w Sanktuarium Matki Bożej Świętogórskiej w Gostyniu - Matki Bożej Róży Duchownej.

      Mając wielki talent misjonarski, wspaniały głos, doskonały słuch, piękny język polski i przystępność w kontaktach z ludźmi, to sprawiło, że szybko zdobywał popularność i był zapraszany na misje i rekolekcje w całej Polsce.  Ogromnie kochał i lubił kaznodziejstwo do końca życia.  Niektórzy parafianie pamiętają z jakim przejęciem przemawiał,  gdy przyjeżdżał do Pogórskiej Woli. Był gorącym patriotą, czego dawał wyraz w kazaniach i za to był często wzywany na rozmowy do Urzędu Bezpieczeństwa.

     Drugą jego pasją była orkiestra, którą prowadził od 1969 r. Był samoukiem, uczył początkujących chłopców, gry na instrumentach, nocami przepisywał nuty. Dawał ponad 40 koncertów w ciągu roku. Był z orkiestry bardzo dumny.

     Pełnił również funkcję naczelnego redaktora kwartalnika pt." Świętogórska Róża Duchowna".

     Pan Bóg odwołał go do wieczności w Niedziele Zmartwychwstania 14 kwietnia 2002 r. w ciekawych okolicznościach .  Po zakończeniu uroczystej Mszy św. rezurekcyjnej, gdy cały kościół śpiewał z orkiestrą pieśń "Boże coś Polskę", na słowa: "Ojczyznę wolną pobłogosław Panie", ks. Michał dyrygując orkiestrą opuścił batutę i osunął się na posadzkę.  Można powiedzieć, że to piękna   kapłańska śmierć, wyznanie wiary w zmartwychwstanie.  

     Uroczystościom pogrzebowym przewodniczył ks. arcybiskup Stanisław Gądecki, a został pochowany w podziemiach bazyliki pod ołtarzem św. Józefa. 

     Cieszymy się, ze mamy takiego rodaka, kapłana wielkiego serca, wiary, pracowitości. Pociągnięci przykładem ks. Michała do Kongregacji Księży Filipinów wstąpili ks. Marian Kara, Ks. Krzysztof Kara, oraz ks. Waldemar Partyka.

     Ks. proboszcz Jerzy Borczewski na zakończenie kazania podkreślił, aby ta tablica  nie tylko przywoływała nam na pamięć księdza Michała ale i pobudza nas to modlitwy o nowe powołania kapłańskie i zakonne z naszej parafii.

                 W Kaplicy św. Anioła Stróża została przygotowana Ciemnica. Na dekoracji znajduje się obraz umęczonej Twarzy Jezusa , a obok napis " Za Ciebie."  

W Niedzielę Palmową rozpoczynamy przeżywanie Triduum Paschalnego , najważniejszych wydarzeń które przyczyniły się do naszego zbawienia.  Pan Jezus wjeżdża na osiołku do Jerozolimy wśród okrzyków Hosanna witany uroczyście jako król. Na pamiątkę tamtego wydarzenia w każdym kościele na sumie dokonuje się uroczystego poświęcenia palm. Palmy są również wyznaniem naszej wiary w królewską godność Chrystusa,  są wyznaniem wiary, że On jest zapowiadanym przez proroków Mesjaszem,  Zbawicielem świata.

Jak co roku na sumie odbyło się poświęcenie palm, a po Mszy św. konkurs palm. Co roku są one piękniejsze i wyższe, najwyższe mierzyły 7, 5 metra. Palmy zostały wykonane bardzo starannie z dużym nakładem pracy. Często w ich powstanie angażują się całe rodziny. To piękna tradycji religijna w której wyznajemy naszą wiarę w Chrystusa.  

W konkursie palm zostały nagrodzone palmy;

 I miejsce - Karolinka Tchoń,                                                                                                                                                   II miejsce - równorzędnie ; Franuś i Antoś Jagoda,                                                                                                                                                            Zosia i Filip Stanisławski,                                                                                                                                                        Igor i Paulinka Tomasiewicz,                                                                                                                                                    Hubert Budzik.                     

Wyróżnienia otrzymali Wiktoria Kusior, Szymon Tendera    

Gratulujemy tak pięknych i okazałych, artystycznie wykonanych palm.

W uroczystość Świętego Józefa w naszej parafii miała miejsce uroczystość przyjęcia sakramentu bierzmowania przez kandydatów z siedmiu parafii dekanatu Tarnów Wschód -  ze Skrzyszowa, z Szynwałdu, z Łękawicy, z Ładnej, z Woli Rzędzińskiej Miłosierdzie Boże,   z Jadówki Wałki i z naszej parafii Pogórska Wola.

Szafarzem sakramentu był ksiądz biskup Stanisław Salaterski.  Mszę świętą koncelebrowali księża proboszczowie i wikariusze z parafii kandydatów.

W imieniu młodzieży i ich rodziców przywitali księdza biskupa państwo Jadwiga i Mariusz Błąd z Pogórskiej Woli i prosili o udzielenie sakramentu bierzmowania.  Prosili również o modlitwę za młodzież,  aby Duch Święty ich oświecał i prowadził,  aby w tych trudnych czasach wiara była dla nich jasnym drogowskazem przez życie.

Ksiądz biskup w kazaniu zwrócił uwagę na Świętego Józefa jako wzór dla bierzmowanych. Podkreślił,  że święty Józef był człowiekiem modlitwy,  miał wyczulony słuch na głos Boga,  był również posłuszny słowu Bożemu. To on wprowadzał Jezusa w świat wiary.

Ks. Biskup mówił: „ św. Józef  żyjąc w wielogłosowym, hałaśliwym świecie, może uczyć nas wrażliwości na Boże słowo oraz modlitwy, która jest słuchaniem tego, co Bóg do nas mówi. Opiekun Świętej Rodziny był także posłuszny Bożemu słowu. Bez wahania, dyskusji wypełniał Boże polecenia zapraszając do swego domu Maryję, chroniąc Ją i Jezusa przed gniewem Heroda, troszcząc się o swoją rodzinę. Podobnie i my, poznając Bożą wolę względem nas, tak planujmy nasze życie, by było z nią zgodne. I wreszcie św. Józef jako opiekun Jezusa i Jego wychowawca wprowadzał Jezusa w świat wiary narodu wybranego pielgrzymując z Nim chociażby do Jerozolimy. Naszym zadaniem jest prowadzić innych do Boga, tak żyć, by ludzie zafascynowani naszym postępowaniem, chcieli poznać Boga, Ewangelię i Kościół. Dzięki Duchowi Świętemu otrzymujecie dzisiaj wszelkie dary, by w różny sposób, angażując się w życie parafii, pokazywać innym drogę do Boga, radość z bycia w Kościele”  – mówił do młodych ks. biskup Stanisław.

Na zakończenie bierzmowani podziękowali za dar Ducha Świętego i zobowiązali się być świadkami Jezusa w dzisiejszym świecie. 

Św. Bernard z Clairvaux (1153 r.) mówił, o św. Józefie że "Od niektórych świętych otrzymujemy pomoc w szczególnych sprawach, ale od św. Józefa pomoc jest udzielana we wszystkich, a poza tym broni on tych wszystkich, którzy z pokora zwracają się do niego". Dlatego dzisiaj Jego opiece polecajmy naszą Ojczyznę, parafie, nasze rodziny . Niech w tych trudnych czasach dla Polski, rodziny, wiary i kościoła dodaje nam odwagi w kroczeniu za Jezusem, wyprasza łaski w realizacji naszego powołania  i pomaga dążyć do osobistego uświęcenia. Prosimy, tez niech jego opieka towarzyszy nam w dalszej budowie i wyposażeniu tej naszej świątyni.

Dzisiejszej uroczystości odpustowej przewodniczył Ksiądz Prałat Bogusław Skotarek, proboszcz parafii Najśw. Serca Pana Jezusa w Tarnowie.  Wśród gości koncelebransów był Ksiądz Prałat Jan Panek, proboszcz parafii Olesno, gdzie znajduje się jedna z piękniejszych świątyń naszej diecezji, która nabrała blasku również dzięki staraniu i trosce Ks. Jana.  Ks. Prałat Jan Panek, złożył również ofiarę 10 tyś zł. na prace budowlane przy naszym kościele, za co składamy Księdzu serdeczne podziękowanie. Na sumie odpustowej był obecny Ksiądz Prorektor Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie Ks. Prof. Dr hab. Józef Stala, oraz Ks. Dr Adam Sroka, proboszcz w parafii bł. Karoliny w Tarnowie a także Ksiądz Dominik Furgał wikariusz ze Skrzyszowa. 

ał ks.

Fragment odpustowego kazania Ks. Prałata Bogusława Skotarka. 

Przeżywając uroczystość św. Józefa chcemy podziękować Panu Bogu, że w taki niezwykły sposób przemówił do nas i wciąż przemawia przez św. Józefa . Św. Józef to głos mówiący do nas milczeniem . W Ewangelii nie ma ani jednego jego słowa. Jakie  tajemnice kryje osoba św. Józefa ? W jaki sposób przemawia do nas Bóg przez tego św. Patrona?

Rozważmy dzisiaj  temat ; Św. Józef jako patron rodziny  chrześcijańskiej, rodziny która  wierzy w Pana Boga.

Czytamy w Ewangelii, że rodzice Jezusa chodzili co roku do Jerozolimy na święto Paschy. To byli pobożni rodzice zgodnie z tradycją i duchem narodu chodzili co roku do świątyni, aby tam przeżywać święto Paschy - największe święto Żydów. Byli to rodzice wierni Bożemu prawu, bo taki był dom Józefa i Maryi. To był dom gdzie zawsze słuchano Pana Boga i zawsze rozważano Jego słowo,  to był dom gdzie Boże prawo i Pan Bóg był zawsze na pierwszym miejscu. 

Znamy to mądre powiedzenie; „czym skorupka za młodu nasiąknie, tym na starość trąci”. W młodości lubiłem słuchać kazań naszych księży w Mielcu, bo wiedziałem że to słowo jest ważne, bo ma w sobie mądrość samego Boga, autorytet samego Boga. Może ktoś powie, że dawniej było inaczej nie było Internetu,  150 kanałów telewizji. Tak ale byliśmy przekonani że Bożego słowa trzeba słuchać i rozważać. Nie wyobrażaliśmy sobie Mszy świętej bez skupienia i zasłuchania w Boże Słowo, a przez myśl już nie przeszło by niedziela była bez Mszy świętej. A gdy wracało się do domu rozmawiało się o tym słowie Bożym. Nie było to przepytywanie,  ale coś zapamiętał, coś przeżył, co było dla ciebie ważne?  Tworzyło to atmosferę zasłuchania w Boże Słowo i tego nam dzisiaj bardzo brakuje w naszych domach i rodzinach.  Przez to człowiek nasiąkał tą Bożą mądrością.

I dzisiaj gdy chcemy odnowić nasze rodziny, to zacznijmy od słuchania a nawet od milczenia tak jak święty Józef. Bo to słowo ma nam tak wiele ważnych rzeczy do powiedzenia.  I tak było w Świętej Rodzinie,  ale tak było w wielu naszych rodzinach i za to chwała naszym pobożnym rodzicom,  którzy nas tego nauczyli. 

I drodzy rodzice to jest także wielkie zadanie na dzisiaj jakie jest przed wami; pozwolić mówić Bożemu słowu.

                                              Dokończenie mozaiki św. Anioła Stróża. 

      Na początku marca zostały dokończone prace przy mozaice św. Anioła Stróża.  Zgodnie z projektem został wykonany fryz wokół całej mozaiki w formie liści akantu. Cała mozaika przedstawiająca świętego Anioła Stróża jest znakiem opieki Opatrzności Bożej. Jak uczy teologia opieka Opatrzności Bożej towarzyszy nam zawsze i wszędzie .

     Dopełnieniem tego obrazu są liście akantu. Symbolizują one ojcowska opiekę Boga Ojca i Jego troskę o naszą przyszłość. Dlatego w sztuce starochrześcijańskiej często występuje ten motyw czy to w formie malowideł czy też w formie mozaiki. Wykonany fryz to koronowa praca z tej racji również że jest złożony z drobnych kamyczków, co dodaje mu jednak staranności i efektywnego wyglądu. Kolorem tła fryz jest dopasowany do odcieni złota, w których jest wykonana kładka nad rzeką. Fryz obejmuje powierzchnie 5m 2  .    

      Natomiast na froncie mensy ołtarzowej został umieszczony na mozaice napis łacińskiej modlitwy do św. Anioła Stróża. Tekst modlitwy jest następujący; Angele Dei illumina, custodi, rege et guberna.  Aniele Boży oświecaj, strzeż, rządź i kieruj. Napis jest wykonany ze specjalnego szkła witrażowego i otoczony kamieniami mozaikowymi w złotym kolorze, tak, aby komponował się w całość z obrazem św. Anioła Stróża.  

Nowe ławki w kościele. 

W nawie od strony zakrystii zostały umieszczone nowe ławki, na razie jest ich dziesięć. Na froncie ławek z jednej i drugiej strony jest umieszczony  kwiat lilii wyfrezowany w drewnie jako symbol św. Józefa. Ławki są wykonane bardzo starannie i dokładnie , widać, że kosztowały dużo pracy. Ławki są wykonane z drewna dębowego. Są odpowiednio wyprofilowane, aby można było w nich wygodnie usiąść ale również klęczeć.   Na oparciu i na stronie przeciwnej  są umieszczone podwójne filunki z linią odcinkową na górze nawiązujące do całości architektury kościoła. kolorem są dopasowane do pozostałych mebli w kościele. Ławki zostały wykonane przez pana Andrzeja Prokopa z synem Michałem. Dziękujemy za tę staranna prace.  Ławki są ważnym elementem wystroju kościoła, i dodają całości pewnej powagi i elegancji. Poniżej plansza projektu zatwierdzonego do wykonania i pierwszy wzór poglądowy.  

                               Kwiat lilii przed bejcowaniem pomalowany trzy razy białym lakierem. Następnie front ławki został przepuszczony przez grubościówkę, aby wyczyścić go z lakieru na bokach obrazu. Poniżej przygotowany bok  ławki już po położeniu bejcy i trzykrotnym położeniu lakieru. Jeszcze poniżej klejenie ławek. 

Orszak Trzech Króli. 

W Uroczystość Objawienia Pańskiego  na Mszy św. o godz. 11.00 miał miejsce Pokłon Trzech Króli.  Trzej Królowie Kacper, Melchior i Baltazar są przedstawicielami narodów pogańskich, którzy oddając pokłon Dzieciątku Jezus i składając dary złoto, kadzidło i mirrę,  wyznali wiarę w Jezusa jako Boga i Pana .  

czytaj więcej ...

Pasterka 2023  

   W tym roku już szósty raz odprawiliśmy Pasterkę w nowym kościele. Uroczystej Mszy św. pasterskiej  przewodniczył Ks. Dziekan Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Papieskiego św. Jana Pawła II w Krakowie, Sekcja w Tarnowie Ks. Prof. dr hab. Marek Kluz. Obecny był także Ks. Rektor  Papieskiego Uniwersytetu św. Jana Pawła II w Krakowie Ks. Prof. dr hab. Józef Stala. Przed rozpoczęciem  pasterki w czasie uroczystej procesji na wejście  Ks. Dziekan Marek Kluz dokonał poświęcenia mozaiki św. Anioła Stróża. Mozaika jest umieszczona w ścianie ołtarzowej kaplicy dla dzieci. W kazaniu Ks. Dziekan  podkreślił, że Boże Narodzenie  jest świętem miłości i dobroci. Mówił, że czasem łatwo nam okazywać dobroć obcym, a dla bliskich mamy woskowe oczy. Miłość  to sposób życia, serce otwarte dla drugiego, ręce gotowe do dawania i pomocy. Oczy widzące dalej. Narodzenie Jezusa odmieniło nasz świat przez miłość.  Dzisiaj ludziom już nie brakuje chleba , ale często brakuje miłości. Boże Narodzenie jest wezwaniem aby odnowić w sobie miłość do Boga i do ludzi.  

 Na zakończenie Pasterki w imieniu parafii słowa podziękowania i życzenia świąteczne skierowali do Księży Profesorów przedstawiciele Rady Parafialnej Pani Prezes Dorota Nowak i Pan Maciej Stelmach. 

Mozaika św. Anioła Stróża .

W tym tygodniu w kaplicy matki z dzieckiem została zamontowana mozaika Św. Anioła Stróża. Jest ona kopią pięknego obrazu austriackiego malarza Hansa Zatzki. Opieka św. Anioła Stróża jest wyrazem troski Opatrzności Bożejo każdego z nas. Mozaika została wykonana przez artystów z Ukrainy i Irlandii z wielką starannością, dokładnie dopasowana, i pięknie wypełnia wnętrze kaplicy. Na pewno dzieci z zainteresowaniem będą przyglądać się obrazowi, a opieka św. Anioła Stróża pomoże im grzeczniej uczestniczyć we Mszy św. Pamiętajmy też, aby codziennie modlić się do św. Anioła Stróża, który jest nam dany ku pomocy i obronie. 

czytaj więcej ...

Odwiedziny św. Mikołaja !

 Dnia 9 grudnia po porannej Mszy św. roratniej do Liturgicznej Służby Ołtarza oraz Dziewczęce Służby Maryjnej , zebranych w Domu Parafialnym przybył św. Mikołaj. Był mile zaskoczony że w naszej parafii jest tylu ministrantów, lektorów oraz dziewcząt w DSM.  Mikołaj przyniósł ze sobą słodkie prezenty. Wypytywał dzieci o tegoroczne roraty, o ich patronów, o przykładanie się do obowiązków oraz zapraszał do tego, aby rozszerzały w świecie pokój o dobro, a wtedy cząstka tego świata gdzie żyjemy chociaż trochę będzie lepsza.  

                              Ciemnica i Grób Pański w naszym kościele. 

                                              Konkurs Palm 2023  

W tym roku wiele dzieci z rodzicami wykonali piękne palmy. Palmy są wyznaniem wiary w królewską godność Jezusa. Świeci się je na tej Mszy św. w czasie której jest uroczysta procesja z palmami, kiedy wspominamy wjazd Jezusa do Jerozolimy.  Palmy do konkursu zostały wykonane z naturalnych materiałów, kosztowały jak możemy zobaczyć dużo pracy, są wykonane dokładnie, starannie, można powiedzieć, że to takie małe dzieła sztuki. 

W konkursie palm zostały przyznane następujące miejsca;

            I  miejsce – Ewa Błyskal

           II miejsce – Szymon Kozioł, Karolina Tchoń, Zofia Stanisławska, Wiktoria Maziarz 

           III miejsce – Szymon Budzik, Wiktoria Kusior, Julia Budzik, Zuzanna Kozioł.

           Wyróżnienia ; Franciszek Jagoda, Miłosz Kozioł, Aleksandra Skrzelowska, Szymon Tendera, Ola Jop, Patrycja Stach, Milena Brzezińska.   

 Gratulujemy pięknych palm i dziękujemy za kultywowanie tej pięknej tradycji. 

                                   Wizytacja kanoniczna – 25- 26 luty 2023 

    W dniach 25 i 26 lutego odbyła się w naszej parafii wizytacja kanoniczna. Kodeks Prawa Kanonicznego mówi, że biskup diecezjalny poprzez swoją posługę utwierdza lud wierny w wierze, nadziei i miłości. Biskup realizuje te cele w szczególnym wymiarze w ramach wizytacji kanonicznej. Biskup ma obowiązek przeprowadzić taką wizytację zgodnie z normą prawną Kodeksu Prawa Kanonicznego, raz na pięć lat, osobiście lub przez swojego biskupa pomocniczego”. (por. kan. 396 – 397 KPK).

    Wizytacje kanoniczną przeprowadził w naszej parafii ks. bp. Artur Ważny. W sobotę  25 lutego na rozpoczęcie wizytacji godz. 16.00 odbyło się na plebani spotkanie z Radą Duszpasterską  i Radą Ekonomiczna. Omawiano sprawy budowy kościoła, i problemy duszpasterskie.

 Na godz. 17.00 zaplanowano Msze św. z udzielaniem sakramentu bierzmowania.  Wcześniej o godz. 16.45 odbyło się w kościele oficjalne powitanie Ks. Biskupa. Ks. proboszcz  dokonał prezentacji parafii i złożył sprawozdanie z działalności duszpasterskiej i działań związanych z utrzymaniem parafii i budową kościoła. Następnie odbyła się Msza św. obrzędowa z udzieleniem sakramentu bierzmowania. 43 kandydatów przyjęło ten sakrament. 

Po Mszy św. odbyło się spotkanie z grupami; Liturgiczną Służbą Ołtarza , z dziewczętami z DSM i młodzieżą z KSM. Ks. Biskup powiedział im o pięciu kołach olimpijskich, które pomagaj nam spotkać Jezusa w Kościele. 

     W niedziele Ks. Biskup głosił słowo Boże  na Mszach św. i odprawił Msze św. za parafian o godz. 9.30 . Po Mszy św. o godz. 7.30 spotkał się z Różami żywego różańca, Akcją Katolicką i Parafialnym Oddziałem Caritas.   Dokumenty kościoła mówią, że  Biskup właśnie w takich chwilach najbardziej zbliża się do swojego ludu w sprawowaniu posługi słowa, uświęcania i pasterskiego przewodzenia, wchodząc w bardziej bezpośredni kontakt z niepokojami i troskami, radościami i oczekiwaniami ludzi, mogąc ofiarować każdemu słowo nadziei. 

Na zakończenie wizytacji, w czasie Mszy św. o godz. 11.00 słowa podziękowania wypowiedzieli przedstawiciele Rady Parafialnej oraz ks. proboszcz Jerzy Borczewski. 

Jezus powiedział Piotrowi, że jest skałą, opoką na której wybuduje swój Kościół. Wierni z Pogórskiej Woli także budują na Piotrze. Kamień węgielny stawianej świątyni pochodzi z Rzymu, z grobu św. Piotra.

- Zaczęliśmy budowę w 2010 roku. Budujemy powoli, do przodu, na ile nas stać – mówi ks. Jerzy Borczewski, proboszcz z Pogórskiej Woli, a zarazem dziekan dekanatu Tarnów Wschód. Dotychczasowa drewniana świątynia była mała i kłopotliwa, bo wierni nie mieścili się w niej, a w zimie marzli. – Jest istotny powód budowy nowego kościoła, a jest nim rozwój miejscowości. Każdego roku, od kiedy tu jestem, święcimy około 10 nowych domów. W ciągu tych 10 lat parafia powiększyła się mniej więcej o kilkuset wiernych. Perspektywy są takie, że dalej Pogórska Wola będzie się rozwijać – mówi ks. Borczewski. Wobec tego dotychczasowy kościół stałby się jeszcze ciaśniejszy...

czytaj więcej ...

W ramach Światowych Dni Młodzieży gościmy grupę pielgrzymów z Ekwadoru, serdecznie ich witamy. Przyjechali do naszej parafii w środę po długiej podróży. We czwartek poznawali Tarnów i okolice. W piątek pielgrzymowali do Matki Bożej Szkaplerznej na Burku, przeszli również przez Bramę Miłosierdzia w Katedrze a wieczorem brali udział w koncercie uwielbienia. W sobotę do południa zapoznali się z historią naszej parafii, obejrzeli nowo budowany kościół i na pamiątkę zasadzili "Drzewo Światowych Dni Młodzieży" przy nowym kościele. Potem zwiedzili naszą szkołę. Byli pod wrażeniem wyposażenia sal czy pięknej hali sportowej. Następnie w Starym Sączu przy ołtarzu papieskim miało miejsce spotkanie wszystkich pielgrzymów przybyłych do naszej diecezji . Niedziela jest przeżywana w rodzinach. Na godz. 14.30 planowany jest mecz Ekwador – Polska w hali sportowej naszej szkoły, na który zapraszamy. W poniedziałek rano nasi goście wyjadą już do Krakowa.

czytaj więcej ...